Αν αυτή η ιστορία είναι και η δική σας ιστορία , ίσως πρέπει να αρχίζετε να σκέφτεστε αν το shopping therapy έχει γίνει βάλσαμο στα καθημερινά σας προβλήματα. Αλήθεια όμως ποια είναι τα όρια του;
Πολλές φορές η κατάσταση ξεφεύγει από αυτά, τα απλά και καθημερινά περιστατικά ψυχικής ανάτασης και οδηγούμαστε στη πάθηση που ονομάζεται «ωνιομανία» (αγοραμανία).
Σ’ αυτή τη πάθηση η απόκτηση αγαθών γίνεται εμμονή που καθηλώνει το άτομο, το οποίο υπόκειται σε βασανισμό εάν δεν μπορεί να ικανοποιήσει το πάθος του.
Τον όρο «ωνιομανία» τον εισήγαγε για πρώτη φορά το 1915 ,ο διορατικός ψυχίατρος Emil Kraepelin για να περιγράψει το πρωτοεμφανιζόμενο, εκείνη την εποχή, φαινόμενο της μαζικής καταναλωτικής υστερίας.
Από τότε μέχρι σήμερα, η πάθηση έχει αλλάξει πολλές μορφές και οι πτυχές της είναι ποικίλες. Αποτελεί δηλαδή έναν ανορθόδοξο και αναποτελεσματικό τρόπο καταπολέμησης, κάλυψης βαθύτερων αισθημάτων μοναξιάς, θυμού, δυσφορίας, στεναχώριας, κατωτερότητας και εμμονών, η ύπαρξη των οποίων δημιουργεί και τροφοδοτεί την ακατάπαυστη καταναλωτική συμπεριφορά, ενώ η ικανοποίησή της δημιουργεί με τη σειρά της συναισθήματα ευχαρίστησης, ικανοποίησης και ασφάλειας διότι ,τα υλικά αγαθά δεν πληγώνουν, ούτε προδίδουν.
Μην ξεχνάτε όμως ότι η εμμονή στις αγορές δε διαφέρει από τις υπόλοιπες εμμονές και πολλές φορές οδηγεί σε παθολογικές καταστάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου