Είναι ένα βακτήριο με περίπου 170 στελέχη... Τα περισσότερα είναι ακίνδυνα, αλλά το στέλεχος Ο157: Η17 μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στην υγεία, ακόμη και τον θάνατο Πώς μεταδίδεται στον άνθρωπο; Κυρίως μέσω μολυσμένων τροφίμων, όπως είναι ο κιμάς και το μη παστεριωμένο γάλα. Επιβιώνει εύκολα στο έντερο, καθώς η ιδανική θερμοκρασία του είναι οι 37 βαθμοί Κελσίου Πώς προστατευόμαστε;
Με καλό πλύσιμο των χεριών όταν πιάνουμε ωμό κρέας και καλό πλύσιμο των επιφανειών που ήρθαν σε επαφή με το ωμό κρέας Το βακτήριο αντέχει στο ψήσιμο;
Το καλό ψήσιμο του κρέατος είναι ένας σημαντικός παράγοντας πρόληψης. Το μπιφτέκι δεν πρέπει να έχει το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα του πριν καταναλωθεί, ειδικά εάν είναι αμφιβόλου ποιότητας ο κιμάς από τον οποίο έχει παρασκευαστεί.
Η περίπτωση της Στέφανι Σμιθ
Ο εφιάλτης της Στέφανι Σμιθ άρχισε ένα κυριακάτικο απόγευμα πριν από δύο χρόνια με το κλασικό αμερικανικό μπάρμπεκιου: χάμπουργκερ, πατάτες και σαλάτα. Σήμερα, η 22χρονη δασκάλα χορού από τη Μινεσότα είναι παράλυτη, έχοντας πέσει θύμα στη ρώσικη ρουλέτα μιας βιομηχανίας η οποία δεν υπόκειται σε κανέναν έλεγχο.
Εκείνο το μπιφτέκι που αγόρασε η οικογένειά της από το σούπερ μάρκετ, δεν ήταν από κρέας «άριστης ποιότητας» όπως υποστήριζε στην ετικέτα της συσκευασίας η εταιρεία Cargill. Ήταν ένα βρώμικο μείγμα γεμάτο λίπος από υπολείμματα σφαγμένων ζώων ενός σφαγείου στο Ουισκόνσιν, αλλά τα συστατικά του προέρχονταν και από τη Νεμπράσκα, το Τέξας, τη Νότια Ντακότα, ακόμη και από σφαγείο στην Ουρουγουάη. Λίγο μετά το γεύμα η 22χρονη Στέφανι αισθάνθηκε πόνους και κράμπες στο στομάχι. Πίστεψε ότι είχε προσβληθεί από κάποιον ιό. Έπειτα ήρθαν η διάρροια και το αίμα στα κόπρανα, ενώ ο πόνος γινόταν όλο και πιο δυνατός. Πέντε ημέρες αφότου έφαγε εκείνο το χάμπουργκερ εισήχθη στο νοσοκομείο St Cloud της Μινεσότας. Οι σπασμοί σε όλο το σώμα της ανάγκασαν τους γιατρούς να της προκαλέσουν κώμα για εννέα βδομάδες. Όταν ξύπνησε δεν μπορούσε να περπατήσει. Η ασθένεια είχε χτυπήσει το νευρικό της σύστημα και την είχε αφήσει παράλυτη από τη μέση και κάτω.
«Γιατί σ΄ εμένα;»
«Αναρωτιέμαι κάθε μέρα: Γιατί σ΄ εμένα; Και γιατί από ένα χάμπουργκερ;». Η Στέφανι Σμιθ προσεβλήθη από το πιο επικίνδυνο βακτήριο της σαλμονέλας, το εσχερίχια κόλι και ειδικά το πολύ επικίνδυνο στέλεχος του βακτηρίου Ο157:Η7, όπως ονομάστηκε το 1994 όταν έστειλε στον θάνατο τέσσερα παιδιά που είχαν γευματίσει στην αλυσίδα εστιατορίων Jack Τhe Βox. Εκτιμάται ότι δεκάδες χιλιάδες Αμερικανοί προσβάλλονται κάθε χρόνο από αυτό τον ιό, αν και όχι τόσο σοβαρά όσο η Στέφανι. Σε όλες τις περιπτώσεις, ωστόσο, φαίνεται ότι η μόλυνση προήλθε από το χάμπουργκερ. Με άλλα λόγια, η Στέφανι ατύχησε στη ρώσικη ρουλέτα μιας διατροφικής αλυσίδας υψηλού κινδύνου που κάθε μέρα παίζει με την υγεία εκατομμυρίων Αμερικανών.
Παρά το γεγονός ότι από την τραγική ιστορία του 1994 οι αρχές έθεσαν μία σειρά από αυστηρούς κανόνες στις εταιρείες τροφίμων, ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει. Εξακολουθεί να λειτουργεί ένα σύστημα χωρίς καμία ασφάλεια, το κρέας είναι αμφίβολης προέλευσης και η κατανάλωση ενός χάμπουργκερ μετατρέπεται σε επικίνδυνο «στοίχημα». Οι έλεγχοι των αρχών στα συστατικά και την προέλευσή τους είναι σχεδόν ανύπαρκτοι και οι επιθεωρήσεις στις εγκαταστάσεις παραγωγής έχουν γίνει σπάνιες προκειμένου να μειωθεί το κόστος.
Η εταιρεία
Μετά τη Στέφανι ασθένησαν 940 καταναλωτές του ίδιου τύπου χάμπουργκερ, γεγονός που ανάγκασε την εταιρεία Cargill να αποσύρει από την αγορά συσκευασίες 40 τόνων. Εις βάρος της εταιρείας, η οποία υπόσχεται να λάβει μέτρα για τη διαδικασία παραγωγής, έχουν κατατεθεί εκατοντάδες αγωγές. Στο μεταξύ η Στέφανι ζει στο σπίτι της μητέρας της στο Κολντ Σπρινγκ, κάνει φυσικοθεραπεία πολλές ώρες την ημέρα και πληρώνεται από την εταιρεία που τη δηλητηρίασε, με βάση τη συμφωνία για την αποζημίωση που πρόκειται να λάβει. Τα νεφρά της κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να σταματήσουν να λειτουργούν. Μέχρι εκείνο το κυριακάτικο απόγευμα του 2007 δίδασκε χορό στα παιδιά. Δεν θα χορέψει ποτέ ξανά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου